Uyudun
Buğday tarlasının gölgesinde
Her yanın alevli rüzgâr
Uyan ne olur
Uyan, yoksa kuruyan dallar gibi
Çürür ömrün

Özgürlüğün çalındı mı bir kere çok zor
Yeniden bulmak, hele sınırlar da aşıldıysa
Kuru yapraklar saklanır kararan güneşin altında
Ölü doğar çocuklar

Ebabil kuşları kaybolur uzakta
Tüketirler soluklarını
Çırılçıplak yağmurun fısıltısında
Sorarım neden uyanmıyorlar diye
Biriken uykularından

Çok önce demeliydim
Uyan diye gecenin sessizliğinde
Başaklar savrulurken
Bir ah sesi kadar ağır yılların yalnızlığı
Suskunluk meğer en ağır zehirmiş düşlerimizde


Hasan ÇELİKKOL

(MayaDergi #5)

Önerilen makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

MayaDergi'nin "Cinsellik, Aşk ve Sanat" dosya konulu dokuzuncu sayısı, şimdi yayında.
This is default text for notification bar